Piżama party
Mogą sobie ludzie mówić co chcą i myśleć nawet też ale 1 (słownie: jeden) dzień spędzony prawie cały w piżamie i zupełnie cały w domu odgórnie każdemu się należy. A matce to już zupełnie bezkarnie i OBOWIĄZKOWO. Przydział na lenistwo idzie z automatu tym bardziej, że nie często w przyrodzie występuje. A nawet pamięcią sięgnąć rady się nie daje kiedy był takowy.
No więc Poniedziałek Wielkanocny zaszczycił nas pogodą nawet nie w kratkę bo słońce zaledwie tylko promykiem zza chmury błysnęło na sekundę szczując i kusząc, że gdzieś ciepło jest. W związku z deszczem uznałam zatem, że psia pogoda nie sprzyja spacerom, dotlenianie się w smogu nie skutkuje niczym pożytecznym, najlepiej więc stacjonować blisko koryta i namagnesowanego łóżka.
I Boszhe jakie to cudowne uczucie NIE MUSIEĆ SIĘ UBIERAĆ. Ani malować. Ani myć włosów. Wiem wiem w klasycznych i standardowych stadłach rodzinnych święta to czas odwiedzin, ciotek, wujków, kuzynostwa, strojenia się i podglądania jak kto żyje. Szczęściem boskim my do takowej nie należymy i już jakiś czas temu przestałam zazdrościć innym normalności ciesząc swoją innością. Plus sytuacja, że rodzina roztrzepana po Europie i świecie nawet dalekim, dziwnież żyjąca we własnych enklawach bez kontaktu z pozostałymi członkami, kto ciekawszy umarł lub jest poza zasięgiem więc z głowy. Sami jedynacy, rodzeństwa brak, do tego o dość skrajnych i oryginalnych poglądach polityczno-religijnych. Najważniejsze, że nie ma nic na siłę, no może tylko prócz faceta beczącego żebym jednak z nim i synem gdzieś się wynurzyła poza mury swojego królestwa (jestestwa).
A mamę gardło boli i ucho* przy okazji też więc wietrzyć się nie może. Opita do granic możliwości Wit C bo przecież następny dzień to wtorek, moc wrażeń w kolejce stoi i pcha się jedno przez drugie na pierwszego. Więc zmiłuj się nie będzie, dobrze nawet, bo gębę zasznurować mocno trzeba i raczej olejem płukać niż czym innym raczyć rozbestwione podniebienie. Taki post to chociaż argument solidny dla umysłu był. A rozum musi mieć te konkrety bo inaczej odmawia współpracy, nie słucha i kompletnie olewa właściciela.
*gardło – wyrażanie się, ucho – słuchanie. Afirmacje prawie wdrożone 😀
PodSUMOwanie
będzie dość bolesne. Bo abstynencja przerwana, kilosy się zadomowiły pewnie na dłużej, a po labie na głęboką wodę i do centrum skoczyć coś pilnie załatwić trzeba, znowu urodziny koleżanki dziecka, a prezentu brak i pomysłu też. Nadal pralka w domu widmo więc przepiórka ręczna wzywa i takie tam pierdoły. Przynajmniej kalorie wytracać będzie można zacząć. Niby nic, jak to mój mąż mówi: no same kamieniołomy. Zapomniał szybko jak sam został z młodym i przy tych pikuś sprawach prawie apopleksji dostał i stanął obok siebie. A dziecię spać poszło o 24. Pamięć dobra ale krótka jak ogonek u ratlerka 😉
Chwilowo więc jestem słoniem lub słonicą i przyznać bez bicia trzeba, że obżarstwo to grzech przeokropny. Bez pms-a stać się zawodnikiem sumo to już jest nie lada wyczyn. Podziwiam wszystkich co umiar i rozsądek zachowują i od pokus powstrzymać się potrafią. A już zupełnie takich, co bez psychicznego obciążenia taką cechą chełpić się mogą i naprawdę bez potrzeby głodni nie są – noo to już zazdro wielkie 😉
Więc Alleluja i do przodu 🙂 Baj baj glutenie, namolny cukrze i nabiale wyrodny 😉
Ps. Urodziny w pysk strzeliły pyyysznym tortem na kremie mascarpone (maszkarponiec jeden) i zanim zdążyłam się połapać już go wcinałam (z radością nieukrywaną). W związku z prędkością światła z jaką ów czyn popełniłam postanowiłam więc napawać się małą zbrodnią. Jak to jednak zwykle bywa jedno zuo pociągnęło drugie i do środy na czekoladzie jechałam. Tak się zacukrzyłam po tym całym poście… że… chyba napiszę o tym osobny tekst 😀 pozdrowienia i buziaki herbaciaki 🙂
